Ute for å dø; myrketid, lumske vetter, attgangarar og anna ufryskje. Eit ubestemmeleg ondt drag i lufta, fjernt frå sol og varme, noko frå the derelict tracts der nede. Eg kulsar medan eg dreg meg opp bakken til musikkbula Revolver. Frå det eine myrkret til det andre. Nede i kjellaren er det tjukt fullt stappa…
I Oslo denne helga føregår World Music Festival rundt om på ymse scenar. Metalheads tenkjer kanskje «Og kva so? Har det noko med Metal å gjera?» Ja. Festivalen har ikkje trekt inn kva som helst for band, men eit som står for undergrunnsmusikk og for trufast reinskoren Thrash Metal gjennom over tjuge år: Witchtrap frå…
Thrash i Revolverkjellaren! Thrash fucking Metal-kveld! THRASHHH!!! Når eg kjem ned i kjellaren er her nesten ingen. SO BRA! Då vert det god plass og ingen som er i vegen for lyden. I ventetida spelast store delar av Darkthrone «A Blaze in The Northern Sky» på anlegget. På scena skal Sodomizer frå Brasil og US-bandet…
Krater Fest flyttar på seg til andre dagen, men ikkje langt. Ned i fyrsteetasjen til Pokalen, der veggen mellom pub og konsertlokale er slege til side. So får du eit meir plass til å røyva deg på – og ikkje å forakta – ein større bardisk med mykje fint i kranene som gjer deg artig…
Krater er ein ny festival, med eit program eg ikkje har sett her i Oslo sidan siste Metal Merchants i 2011. Med Nifelheim, Vulcano, Darkness (Tyskland) og Natur er det óg eit internasjonalt undergrunnspreg over festivalen, i tillegg til dei meir lokale som Execration, Studfaust og Flight. Men fyrst er det svensk Thrash. Insane er…
Diskord har sleppelag for sine «Oscillations», ei seksspors skive slept på Australopethicus Records (vinyl) og Hellthrasher Productions (CD). Fyreband er Morbo og Lobotomized. Death Metal-kveld på Pokalen, altso, det har eg ikkje opplevd her før, sjølv om staden for lengst er kome på Oslos sitt ‘live-kart’. Konsertstart er halv elleve, grunna eit arrangement i etasjen…
Eg kjem meg ned Revolverkjellarens steintropp; den kan vera krevjande, men er ekte natur god nok. Akkurat i tide til Tusmørke si speling. Det er fredagskveld og var ein sliten etter veka er det rakt og raskt burtblese no, for Tusmørke lét skikkeleg friskt. Sers god blanding av det muntre og det hardtslåande, og dét…
Den andre festivaldagen inneheld som vanleg den årlege moskus-safari’en på Dovrefjell. Eg er ikkje med på bussturen, men stør det fullt ut, på fråstand. Tunge, svære og langhåra beist med horn og eit mystisk uttrykk frå gamle tider er so Metal som dyr kan verta. Her nede i bygda kjem eg borti utandørs ølsmaking (nei,…
Festivalsjef Morten Thøring inviterar til fest igjen, og me reiser oppunder skrent og villmark til Dombås. Denne gongen skjer det i nytt lokale i nybygget på Dombås Hotell. Men elles verkar alt ved det gamle. Med andre ord eit godt opplegg for den som ikkje likar å vassa i folkestraumar. Pluss eit sælt godt grep…
Portrait sleng innom Oslo på veg til morgondagens Til Dovre Faller, som står som medarrangør av denne South of Heaven-kvelden. Portrait er ikkje småtteri, og kva med support-bandet?! Enda er det berre tredje gongen eg ser det unge bandet Flight, synest denne spelinga her vitnar både om stø kurs og tydeleg plassering innan tidleg 80-tals…
Death Metal-kveId på Revolver: I etterkant av Beyond The Gates tek Sonne Adam turen til Oslo. Kvelden er betre annonsert enn fjorårets ‘hemmelege’ Betong-konsert. Men det ser ikkje ut til å ha hjulpe, for her er god plass på golvet. Miasmal bankar i veg eit overraskande hardt sett, overraskande av di eg hadde på førehand…
Når eg kjem meg til Kolbotn, til Hellbotn Metalfest’s andre dag, har Mion’s Hill allereie kome i gong. Musikken er av eit slag som både kan kallast Doom og Death Metal, kan på papiret forståast som meir sprikande greie. Men det er dette so langt i frå. Mion’s Hill er noko av det strengaste innan…
Kolbotn kallar! Ei (giftig) kjelde for ei rad med norske Metal-band; eg ser for meg slimete skjelett på botnen av ein innsjø og uforklårlege skuggar som røyver seg mellom trea; kva ventar ein når ein kjem fram? Bortføring og ofring til gløymde gudar. Når eg kjem fram til kulturhuset Kolben er det berre fryd og…
Ein fyk ut or heimen med Rock In som mål. Ja, det er den kvelden i året, onsdag i påska. Når eg kjem ned troppa på South of Heaven sin Rock In-konsert med billetten i handa, er det rett ut att grunna det byråkratiske opplegget med wristband som delast ut på hotell. Det, og billettprisen,…
I kveld er her dubbelt sleppelag; Whip «Digitus Impudicus» og Astaroth «Chaosatanas», båe banda album-debuterar på Polypus Records. Er fleire vekar sidan båe banda la ut lydfilar på Internettet, men ingenting er som ei fysisk skive, då. Her klaffa det kaldt berekna, var snakk om få timars margin føre sitt eige releaseparty at Whip-LP’n kom…
Smart upplegg med å ha festival på hotell. Folk kan overnatta i nærleiken; enten det i lavo eller på hotell eller motell. Er pussig å koma til konsertlokalet før det startar upp att, knapt ein kjeft er å sjå inne berre få minutt før konsertstart; stutt veg millum overnattting- og konsertstad er vel noko av…
Til Dovre Faller er kanskje verdas minste Metal-/rockfestival, men eg veit ikkje um mange som har meir interessant line-up. Hintet er Ortodoks Metal Worship; det er fjerde gongen no, og folket har funne ut kva slag gullgruve for øyregongar og rockefot dette kalaset er, for festivalen har vore utseld sidan februar. Gouge er eitt…
Køben kallar, in the land of Søren Kierkegaard og Mercyful Fate. Men i kveld er det DEATH STRIKE: bandnamnet er synonymt med rivande vill og thrashande Death Metal, eit sjeldfengt Helved som høyrest ut som um bandet har tygd i seg det meste av giftuge soppar som vaks rundt Chicago i 1985, og skylt dei…
Storm of the underground; det er sundags- og Death Metal-kveld på Klubbscena. Forlat denne verda for ei tid og gå på konsert. Coffins har drive på sidan midten av 90-talet og utgjeve eit skred med skiver, slepte albumet "The Fleshland" i sumar; japanarane er på Europaturnè, og skal avslutta den her og no! Men fyrst…
NWOBHM er ikkje noko mindre hard enn meir ekstrem Metal som Thrash, Death og slikt; ikkje um ein dømer etter punch’en til Amulet. Det dette bandet driv med er gjennumførd engelsk Metal frå 1980 og derumkring. Habile sakar, konserten veks i gromheit utover settet, låtar som «Let The Blood Run», trur eg den heiter, og…
